ภาษาไทยใช้ให้ถูก บ๊ะจ่าง

จีนกับไทยมีการติดต่อค้าขายกันมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยโน้นแล้ว ครั้นสมัยกรุงศรีอยุธยาชาวจีนได้มาตั้งบ้านเรือนเพื่อทำการค้าอยู่มากทีเดียว พอถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ชาวจีนอพยพเข้ามาตั้งรกรากในเมืองไทยและแต่งงานกับผู้หญิงไทย จนมีลูกหลานสืบเชื้อสายเป็นคนไทยเชื้อสายจีนอยู่ไม่น้อยเลย จากการที่มีคนจีนมาอยู่ในเมืองไทย คนจีนเหล่านี้ก็นำพาประเพณีวัฒนธรรมของชาวจีนมาเผยแพร่ในไทยด้วย ที่เห็นได้ชัดเจนก็คือ ประเพณีวันตรุษจีน หรือในเรื่องของอาหารการกิน อาหารจีนที่คนไทยรู้จักกันและนิยมกันมากอย่างหนึ่ง และเมื่อถึงเทศกาลก็มีการไหว้กันด้วย นั่นคือ เทศกาลไหว้บ๊ะจ่างค่ะ

บ๊ะจ่าง เป็นชื่ออาหารคาวของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนำมาผัดกับน้ำพะโล้ มีไส้หมูเค็ม หรือหมูพะโล้ กุนเชียง ไข่แดงเค็ม กุ้งแห้ง เห็ดหอม ถั่วลิสง เม็ดบัว หรือ เกาลัด เป็นต้น ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก มีทั้งชนิดหวานและชนิดเค็ม ชนิดหวานจะเพิ่มเผือกกวนเข้าไปด้วยค่ะ

ภาษาไทยใช้ให้ถูก ถ้วยโถโอชาม

ถ้วย เป็นภาชนะก้นลึกขนาดเล็ก มักใช้ใส่ของกินที่เป็นน้ำ เช่น ถ้วยน้ำจิ้ม ถ้วยน้ำพริก ถ้วยกาแฟ

โถ เป็นภาชนะปากกว้าง ทรงค่อนข้างสูง มีฝาปิด เช่น โถแป้ง โถข้าว เป็นต้น

โอ เป็นภาชนะรูปคล้ายขันขนาดใหญ่ สำหรับใส่ของ มักทำเป็นเครื่องเขินหรือเครื่องสาน

ส่วนชาม เป็นภาชนะก้นลึกขนาดใหญ่กว่าถ้วย มักใช้ใส่อาหารที่เป็นน้ำ เช่น ชามแกง ชามก๋วยเตี๋ยว เป็นต้น ถ้วยโถโอชาม เป็นคำเรียกภาชนะที่มีรูปร่างต่างกัน

แต่เมื่อนำมาซ้อนกัน เป็น ถ้วยโถโอชาม จะหมายถึงเครื่องถ้วยชามโดยทั่วไป เช่น ที่บ้านเขามีถ้วยโถโอชามแบบต่างๆมากมาย สมัยนี้เครื่องถ้วยโถโอชามมีรูปร่างแปลกตาดีนะ หรือ ขยันซื้อมาเสียจริงถ้วยโถโอชามนี่ จนเต็มบ้านไปหมดแล้ว